اعتیاد به غذا و 3 نکته‌ای که درباره آن نمی‌دانستید
حتی شنیدن عبارت اعتیاد به غذا برای بسیاری از افراد خنده‌دار است اما همین افرادی که به این موضوع می خندند در کنترل غذای خود مشکل دارند!
امیدواریم شما جزو آن گروه از افراد نباشید که اعتیاد به غذا به نظرتان خنده دار می‌آید! این نوع اعتیاد شاید ظاهر مضحکی داشته باشد اما باطن آن بسیار مشکل‌ساز و خطرناک است. اگر باور ندارید سری به بخش قلب و عروق یا بیماری‌های کبدی یا بخش ارتوپدی بیمارستان‌ها بزنید.
در آنجا بیمارانی را می‌بینید که به نحو دردناکی از اعتیاد به خوردن لطمه دیده‌اند. آنها به جای آن که آن چیزی را که بدنشان به آن نیاز دارد بخورند، با رفتاری شبیه به اعتیاد، به غذاخوردن پرداخته‌اند. چاقی، فشارخون، دیابت، نارسایی قلبی، نارسایی کبدی، بیماری‌های مفصلی و بسیاری از بیماری‌های دیگر مستقیما از تغذیه ناسالم و اختلال در خوردن سرچشمه می‌گیرد.
در ادامه 3 نکته درباره اعتیاد به خوردن که احتمالا از آنها آگاهی نداشتید را مرور می‌کنیم.
1. اعتیاد به غذا پایه علمی دارد یا خیر؟
شاید بپرسید از نظر علمی چیزی تحت عنوان اعتیاد به غذا داریم یا خیر؟ مراجع علم روانپزشکی که در اینباره صلاحیت علمی برای اظهار نظر دارند تعریف مشخص و دقیقی برای اعتیاد به خوردن ارائه نکرده‌اند.
با این حال علم در این زمینه ساکت نمانده و دانشمندان در این باره تحقیقات جالبی انجام داده‌اند. این تحقیقات نشان می‌دهد مواد غذایی شیرین، چرب و شور و تقریبا هر آنچه ما آن را خوشمزه می‌دانیم همان اثری را روی مغز دارند که مواد مخدر روی مغز دارد!
به عبارت دیگر غذاهای خوشمزه و مواد مخدر بخش‌های مشابهی از مغز را تحریک می‌کنند. در نتیجه این تحریک، سیستم پاداش مغز که عامل لذت و اشتیاق است فعال می‌شود.
فعال شدن این سیستم احساس لذتی در انسان ایجاد می‌کند که متوقف کردن خوردن را برای ما بسیار مشکل می‌کند. ضمنا به شدت مایل به تکرار این لذت هستیم. این دقیقا همان رفتاری است که یک معتاد وقتی مواد مخدر مصرف می‌کند از خود بروز می‌دهد.
2. چطور بفهمیم اعتیاد به خوردن داریم؟
شاید تصور کنید معتادان به غذا خوردن را به راحتی می توان از ظاهرشان شناخت. این تصور از اینجا ریشه می‌گیرد که تصور کنیم هر کس اعتیاد به غذا دارد، چاق است. در عمل این طور نیست که همه معتادان به غذا چاق باشند.
پرسشنامه‌هایی توسط روانشناسان، روانپزشکان و افرادی که از انکار اعتیاد خود به خوردن دست برداشته‌اند، تنظیم شده است که ابزار مناسبی برای ارزیابی اعتیاد به غذا است.
چند پرسش کلیدی را از این پرسشنامه‌ها گزینش کرده‌ایم که را در ادامه می خوانید:
الف) آیا به غذا خوردن بعد از سیر شدن تا تمام شدن غذا ادامه می‌دهید یا بعد از سیر شدن، خوردن را متوقف می‌کنید؟
ب) آیا وقتی خوشحال‌تر یا خشمگین‌تر با نگران‌تر از حد معمول باشید، بیشتر غذا می‌خورید؟
ج) آیا بارها رژیم غذایی گرفته‌اید و بارها رژیم خود را شکسته‌اید؟
د) آیا بیش از 7 کیلو اضافه وزن دارید؟
ه) آیا به سریع غذا خوردن مشهورید؟
و) آیا بارها بخاطر کم بودن یا برخلاف میل بودن غذا عصبانی می‌شوید؟
ز) آیا پس از غذا خوردن احساس گناه و پشیمانی دارید؟
اگر پاسخ شما به اغلب پرسش های بالا مثبت است، احتمالا دچار اختلال خوردن یا همان اعتیاد به غذا هستید.
3. جلسات پرخوران گمنام؛ روش موثر بهبودی از اعتیاد به خوردن
بسیاری از افراد دچار معضل اعتیاد به خوردن بارها و بارها به متخصصان تغذیه مراجعه کرده و نتیجه ای نگرفته‌اند. رژیم غذایی هرچقدر هم که علمی تنظیم شود نمی‌تواند این اعتیاد را به طور ریشه‌ای درمان کند. اعتیاد به غذا فقط یک وابستگی جسمی نیست بلکه ریشه‌های روانی دارد. جنبه‌های روانی این نوع اعتیاد نیازمند درمان‌های روانی ( شناختی – رفتاری) است.
برخی افراد دچار معضل اعتیاد به خوردن حضور در جلسات انجمن پرخوران گمنام را راهکاری موثر برای بهبودی از این نوع اعتیاد می‌دانند. توصیه می‌کنیم اگر دچار چاقی یا اختلال خوردن هستید سری به این جلسات بزنید. جلسات انجمن پرخوران گمنام(OA) در خانه های محله و فرهنگسراها برگزار می‌شود و حضور در آنها رایگان است.
مطالب پربازدید را بخوانید:
- اعتیاد به خواب چیست و چه تفاوتی با اعتیاد به قرص خواب دارد؟
- اعتیاد جنسی چیست؟ توضیح جالب درباره تفاوت اعتیادجنسی و خیانت
- ترک قرص ب 2 ؛ افشای پشت پرده فریبکاری نُخاله‌های دو صنف محترم!
انتهای مطلب
خدایا این اعتیاد دیگه نه
دیگه بسه
یه غذا برامون مونده که ازش لذت ببریم
حالا میگن از روی لذت تمام سفره رو بخوری معتادی
اخرش ی وجب خاکه دیگه
رها کنین بره
فرهنگ سازی در باره غذا خوردن …لازم است چرا که اصولا نحوه مصرف و نوع غذا خوردن و حجم غذا خوردن در ایران ایراد اساسی دارد و به این مهم هیچ اموزشی داده نمی شود …
احسنت .مطالب مفیدی بود
تا باشه از این اعتیادا
خوشبختانه بعد از قطع مصرف مواد چند سالی هست که اعتیاد به غذا خوردن رو هم ترک کردم وحدودا سی کیلو از اضافه وزنم رو کم کردم💪
من یک سری غذا هارو با هوسرانی میخورم . یعنی چشمام سیاهی میره و انقدر میخورم تا تموم بشه . ولی معمولا روزی یک وعده میخورم . چاغ هم نیستم . من گرسنمه یا اعتیاد دارم؟؟؟
راستش من اعتیاد به غذا ندارم و از این مدلام که از روی برنامه غذا میخورم یعنی اغلب اوقات اصلا احساس گرسنگی نمیکنم به خاطر همین یکم به کسایی که اعتیاد به غذا خوردن دارن حسودیم میشه چون میدونم غذا چیزینه که بهشون لذت میده و وقتی میخورن حسابی کیف میکنن
یکی از دوستان من اعتیاد به غذا داره یه بار منو دعوت کرد خونه‌اش بعد دیدم تو سفره زیاد غذا نیست یعنی از نظر من اگر دو تایی مون میخواستیم سیر شیم غذا کم بود
بعد دیدم یهعالمه سالاد کشید و مابین غذا هم خیلی یواش و با آرامش غذا میخورد منم ازش تقلید کردم در کمال تعجب دیدم دیگه میلی به خوردن بیشتر ندارم بعضی ها به لطف انجمن‌ها و دکترهای تغذیه واقعا اعتیاد به غذاشون رو کنترل میکنن