بازیگران زن ایرانی که در نقش معتاد درخشیدند (+تصاویر)

بازی در نقش یک زن معتاد برای زنان بازیگر کار ساده ای نیست. آنها باید برای فرو رفتن در قالب یک زن معتاد وزن کم کنند و ساعت ها زیر گریم سنگین باشند.

به گزارش ترک باما، بازیگران زن اغلب تمایل دارند در نقش هایی بازی کنند که گریم و استایل آن نقش آنها را زیباتر نشان دهند اما بازی کردن در نقش زنان معتاد چنین امتیازی برای آنها ندارد.

البته فراموش نکنیم که بازی کردن در نقش زن معتاد توجه منتقدان و اهالی سینما را به شدت جلب می کند و تشویق ها و جوایز فراوانی برای بازیگری که این نقش ها را بازی می کند به همراه می آورد.

سایت رکنا زنانی را که در نقش معتاد بازی های درخشانی داشته اند را معرفی کرده که در ادامه خلاصه ای از این مطلب را می خوانید.

صدف اسپهبدی؛ کاهش 25 کیلو وزن برای بازی در نقش زن معتاد

درخشش در اولین تجربه رسمی سینمایی، آن هم در نقش پیچیده زنی معتاد، از عهده هر کسی بر نمی آید. وقتی فیلم «علفزار» برای اولین بار در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد کسی فکرش را نمیکرد این بازیگر تازه کار تا این اندازه در ایفای این نقش موفق شود و بتواند سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن مکمل را از آن خود کند.

صدف اسپهبدی در مصاحبه ای مدعی شد برای بازی در این فیلم، ۲۵ کیلو از وزن خود را کم کرده است! شکل خاص راه رفتن و حرف زدن های این بازیگر نشان از دشواری های این نقش برای او دارد. تقابل ظاهری رنگ پریده و اندامی لاغر از پس اعتیادی طولانی در برابر حق طلبی شجاعانه این کاراکتر، برگ برنده این بازیگر برای ایفای این نقش بوده است.

فریماه فرجامی ؛ بازی یا معتاد واقعی!

فریماه فرجامی چنان نقش معتاد را خوب ایفا کرد که حرف و حدیث هایی درباره اعتیاد او در دنیای واقعی نیز به گوش رسید. فیلم «تیغ و ابریشم» ساخته مسعود کیمیایی فرصتی بود برای درخشش فریماه فرجامی در نقشی متفاوت. این بازیگر با بازی در این فیلم توانست اولین زنی باشد که در سینمای ایران نقش یک معتاد را ایفا می کند. داستان این فیلم هم که درباره قاچاق و پخش مواد مخدر در مهمترین کانون های اجتماعی از دانشگاه تا جبهه های جنگ ایران بود، به دلیل حساسیت های موضوعی در زمان اکران در سال 1364 با ممیزی های زیادی مواجه شد. اما بازی خوب فرجامی در نقش معتادی درمانده و کارگردانی کیمیایی باعث شد این فیلم مورد توجه قرار گیرد.

باران کوثری؛ دختر معتادی که خون بازی کرد

باران کوثری یکی دیگر از بازیگران زن سینمای ایران است که در نقش یک فرد معتاد مقابل دوربین رفت و ایفای نقش کرد. نقشی که برایش سیمرغ بهترین بازیگر زن جشنوراه فجر را به ارمغان آورد. باران کوثری با بازی در فیلم «خون بازی» ساخته مادرش رخشان بنی اعتماد به خوبی توانست روایت درستی از تنهایی و افسردگی نسل جوان و پناه بردن به مواد مخدر را به تصویر بکشد. بازی ملموس او در نقش دختری معتاد علاوه بر جلب رضایت داوران جشنواره و کسب سیمرغ، توانست این فیلم را جزو آثار شاخص این حوزه معرفی کند.

مهتاب کرامتی؛ زن معتادی که متفاوت است

برخلاف تصور همیشگی از نقش معتاد که ظاهری درمانده و مفلوک دارد، مهتاب کرامتی در «عصر یخبندان» نوع دیگری از درگیری زنان با اعتیاد را به تصویر کشیده است. زنانی که در طبقه اجتماعی خوبی قرار دارند و به دلایل روانی و آسیب های روحی به مواد مخدر رو آورده اند. این بازیگر همچون طناز طباطبایی توانست بازی در نقش معتاد را دوبار تجربه کند. کرامتی در فیلم «اسب حیوان نجیبی است» هم این نقش را ایفا کرده است.

طناز طباطبایی ؛ زنی که قربانی روابط ناسالم است

یکی از بهترین نقش های طناز طباطبایی در طول فعالیت هنری اش، بازی او در نقش «مریم» در فیلم مرهم است. فیلمی که دروان سرگشتگی دختر جوان و معتادی را روایت میکند که از خانواده گریزان است و از هر آنچه متعلق به اوست فرار می کند. بازی خوب طباطبایی در نقش دختری مستاصل که اعتیاد و روابط ناسالم او را در موقعیتی رنج آور قرار داده، به بهتر دیده شدن فیلم علیرضا داود‌نژاد در این ژانر کمک بسزایی کرده است. البته طناز طباطبایی در فیلم رخ دیوانه ساخته ابوالحسن داوودی هم برای بار دیگر شانس بازی در نقش دختر معتاد را داشته، که از عهده آن نقش هم به خوبی برآمده است.

مطالب پربازدید را بخوانید:

• ماجرای دو دختر معتاد ایرانی که ترک کردند و رزمی‌کار شدند!
• ترک اعتیاد بدون خماری و بدن‌درد با تخت مدرن!(+عکس)

سارا بهرامی ؛ 8 ماه زندگی با زنان کارتن خواب

شاید بتوان گفت یکی از موفق ترین نمونه های زنان معتاد سینما سارا بهرامی است. این بازیگر که برای ایفای نقش مادری معتاد و کارتن خواب، نزدیک هشت ماه با این زنان در دنیای واقعی زندگی کرده بود، توانست برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم «دارکوب» شود.

او درباره این تجربه در مصاحبه ای گفته است: «روزهای اول که به آن محله ها می رفتم و معتادان را میدیدم تا چندین روز شوکه بودم و هیچ چیز را نمی توانستم به خانه ببرم. خیلی روزها با گریه و بغض درد به خانه می رفتم اما بعداً به خودم مسلط شدم و سعی کردم بر نقش تمرکز کنم. من روزها و هفته ها بعد از فیلمبرداری فیلم دارکوب زهر این اتفاقات را از وجودم خارج می کردم.» علاوه بر بازی خوب بهرامی، گریم باورپذیرش هم کمک کرده تا ویژگی‌های تمام عیار چنین نقشی را بسیار خوب به تصویر دربیاورد.

انتهای مطلب