امید چیست و چه نقشی در بهبودی از اعتیاد دارد؟

برای معتادان در حال بهبودی امیدواری به آینده بسیار حیاتی است اما سوال اینجاست که آنها چگونه می توانند امید داشته باشند؟

به گزارش ترک باما، امید چیزی است که وقتی عدم اطمینان به وجود می‌آید یا اتفاقات یا آدم ها شروع به اشتباه می‌کنند به آن می‌چسبیم. نتایج نامشخص از یک اسکن، تماسی که می‌گوید عزیزمان تصادف کرده است یا اطلاع از یک طوفان در حال نزدیک شدن نمونه هایی از عدم اطمینان است. شاید امید تنها چیزی باشد که ما در دنیای امروز داریم.

اما امید چیست و چرا اهمیت دارد؟ به گفته مارتین سلیگمن، بنیانگذار روانشناسی مثبت گرا؛  امید زمانی است که “در آینده انتظار بهترین ها را داشته باشید و برای رسیدن به آن تلاش کنید.”

معتادان در حال بهبودی به شدت به امید نیاز دارند و باید بدانند که خوشبختانه امید بیشتر یک عادت است تا یک حالت ذهنی. این بدان معنی است که امیدوار بودن مانند هر مهارت دیگری قابل یادگیری است.

دن توماسولو  روانشناس مشهور می‌گوید: روانشناسی سنتی و مداخلات دارویی تنها نیمی از درمان اعتیاد و رفع بیماری های روانی و دردهای عاطفی را انجام می دهند. به گفته وی، «آنها نیمی از وجود ما را از سوراخ بیرون می‌آورند، اما واقعاً ما را بیرون نمی‌برند». مطالعات نیز تایید می کنند که 80٪ از کسانی که پس از درمان اعتیاد و هر نوع بیماری روانی دیگر در درمان بهبود می یابند متعاقباً به کمک بیشتری نیاز دارند.

بد نیست بدانید آن 20 درصدی که بعد از درمان اعتیاد لغزش نمی کنند، یک ویژگی بسیار مهم را آموخته اند؛  آنها امیدواری را آموخته اند. توماسولو معتقد است چنین امیدی «آنقدر که یک عادت ذهنی است، حالت ذهنی نیست». ضمنا همان طور که پیش از این نیز بیان شد، امیدواری را هم مانند سایر عادات و شیوه‌ها، می‌توانیم یاد بگیریم و در خود نهادینه کنیم.

بنابراین باید بدانیم که امید همان آرزو نیست. امید مجسم کننده اختیار و اراده است. حتی زمانی که فردی که امیدوار است و راه خود را مسدود می یابد، به طور فعال مسیرهای جایگزین ایجاد می کند.

بعضی شیوه هایی که با تمرین می توان امید را در ذهن انسان ایجاد کند عبارتند از؛

فکر کردن به احتمال های جدید به جای ثابت ماندن و تغییر ناپذیر ماندن

توجه به زیبایی ها، موهبت ها و مزایا به جای تمرکز بر نکات منفی

پرورش احساسات مثبت به جای گیر افتادن در احساسات منفی

تمرکز بر نقاط قوت به جای نقاط ضعف

ایجاد اهدافی که چالش برانگیز باشند

یافتن هدف های قابل دستیابی به جای زندگی بی هدف

حضور در گروه ها و ایجاد روابط به جای منزوی ماندن و تمرکز بر منافع شخصی

باید دانست که «ناامیدی از ترکیبی از رویدادهای زندگی و الگوهای فکری منفی ناشی می‌شود»، از جمله سرزنش خود و این باور که نمی‌توانیم خود یا شرایط خود را تغییر دهیم.

وقتی افراد متوجه می‌شوند که هیچ کاری نمی‌توانند در مورد یک موقعیت انجام دهند، در معرض خطر تسلیم شدن در برابر آن قرار می‌گیرند. اما این برای همه مردم صادق نیست. یک سوم جمعیت بشری در درماندگی قرار نمی گیرند. آنها معتقدند که شکست ها موقتی هستند و می توانند کاری برای آن انجام دهند. آنها خوش بینی و امید را به جای منفی گرایی و شکست انتخاب می کنند .

اگر معتاد در حال بهبودی هستید برای امیدواری خود روی نکته های زیر تمرکز کنید:

به جای محدودیت ها، امکانات خود را ببینید. شما تجربه ها و استعدادهای فراوانی دارید.

باورهای منفی را به باورهای امیدوارکننده تبدیل کنید. به عنوان مثال باور منفی این است که من توان تغییر ندارم ولی باور مثبت می گوید من اعتیاد را ترک کرده ام پس توان تغییر دارم.

احساسات مثبت خود را تشویق کنید. به عنوان نمونه وقتی کار خوبی انجام داده اید خود را به یک قهوه یا بستنی یا حتی سیگاری که آن را دوست دارید مهمان کنید. البته سیگار برای شما بسیار زیان آور است و بهتر است آن را هم ترک کنید!

بررسی و استفاده از نقاط قوت  خود را افزایش دهید. مثلا راستگویی را در خود تقویت کنید.

اهداف انگیزشی تعیین کنید. به عنوان مثال کاهش وزن یا صرفه جویی در هزینه هایتان را هدف گذاری کنید.

هدف و معنا پیدا کنید. کمک به افراد معتاد برای بهبودی می تواند یک هدف متعالی و معنادار برای زندگی باشد. این کار به زندگی شما تنوع و زیبایی می دهد.

ایجاد روابط عمیق. روابط بهترین نقطه اتکای شما برای امیدوار ماندن هستند. در روابط خود صمیمی و باگذشت باشید اما حد و مرز لازم را هم با دوستان و اعضای خانواده خود حفظ کنید.

انتهای پیام