اعتیاد به موادی مثل نیکوتین، الکل و دیگر مخدرات و آسیب‌های ناشی از آن را در جامعه به عنوان یک پدیده واقعی پذیرفتنی است. اما اعتیاد به سکس به عنوان یک پدیده واقعی پذیرفتنی نیست. اعتیاد به سکس به عنوان یک بیماری با تشخیص بالینی شناخته نمی‌شود.

این موضوع باید در زمره اختلالاتی مثل اختلال غذا خوردن بیش از حد دسته بنده شود و به عنوان اعتیاد نباید به آن برچسب بزنیم.

به طور کلی باور داشتن و نداشتن به این که کسی می‌تواند معتاد به سکس شود بستگی به تعریف ما از اعتیاد دارد.

اعتیاد، وابستگی فیزیولوژیک به چیزی است که ترک آن باعث آسیب جسمانی شود. بنابراین سکس نمی‌تواند اعتیاد باشد.

طلب پاداش، اعتیاد را از سایر رفتارهای افراطی و اجباری متمایز می‌کند، اما شباهت‌های فراوانی میان این دو وجود دارد که گاها موجب میشود ما این دو پدیده را منفک از هم نپنداریم. اما، وقتی ما همه در پی لذت هستیم، چه چیزی طلب پاداش‌ ما را از جستجوی لذت افراد معتاد، متمایز می‌کند؟
باید توجه داشت که رفتاری اعتیاد تلقی می‌شود که به حدی برسد که به فرد و اطرافیان او آسیب برساند.

اگر سکس راهی برای مقابله با افسردگی، اضطراب یا ضربه روحی باشد، در این صورت سکس مشکل ثانوی به حساب می‌آید. بنابراین به رسمیت شناختن اعتیاد به سکس و چسباندن برچسب اعتیاد به آن لزوما کمک‌کننده نیست، بخصوص برای افرادی که از سکس برای مقابله با مسائل دیگر استفاده می‌کنند.

باید بپذیریم که رفتارهایی که معمولا به عنوان اعتیاد به سکس از آن یاد می‌شود، در واقع علائم درمان‌نشده اختلال خلقی و اضطراب است که شواهد و یا جسارت کافی برای درمان آن وجود ندارد.
معادل خواندن سکس و خودارضایی با الکل و موادمخدر مضحک است. افرادی که به مواد اعتیاد دارند، ممکن است در صورت ترک آن بمیرند. ولی در سکس چطور؟….
و نکته اصلی اینکه اعتیاد به سکس بیشتر بستگی دارد به برداشت‌هایی که از ارزش‌های اخلاقی درباره سکس سالم وجود دارد؛ ولی سوال اینجاست که آیا محققی تا کنون سکس سالم مطلق را اندازه گیری یا تعریف کرده است؟ پس از نظر اینجانب اگر بیشتر سکس داشته باشی یا سکس متفاوت از برداشت درمانگر داشته باشی، معتاد به سکس نخواهید بود. چون منابع این درمانگر نامشخص، غیر علمی و غیر مکتوب است. چرایی این نقیصه هم احوالات و سلایق بسیار گستره هر انسان در زمینه سکس میباشد که شرح آن در این مجال کوتاه غیر ممکن است. فقط به ذکر یک مثال بسنده میکنم و اگر کسی پاسخی دارد ممنون میشوم در ادامه کامنت دهد:
آیا اگر شخصی دوست داشته باشد با پارتنر خود مثلا یک روز روی جا کفشی سکس داشته باشد یا روزی دیگر به نحوی دیگر…. دیوانه است؟!

اصولا عاقلانه بودن یا نبودن و همچنین رفتار جنسی زیاد نباید بر اساس قضاوت‌ اخلاقی یا مردود شمردن تکانه‌های جنسی صورت پذیرد.

اما اگر کسانی هستند که می‌خواهند این عارضه به رسمیت شناخته شود و اسمی روی آن گذاشته شود، بهتر است کمی در اختلال خلقی و اضطراب شخص خاطی و یا جامعه پیش روی این شخص جستجو کنند.
م.خ
خبرنگار سابق معادل گیر هر خبر