ماجرای ترک شیره توسط یک معتاد 68 ساله (داستان واقعی/قسمت اول)

پدرم به مدت بیش از 30 سال درگیر اعتیاد به شیره تریاک بود اما وقتی او تمایل خود را برای ترک اعتیاد بیان کرد کمتر کسی فکر می‌کرد در این کار موفق شود.

پدر 68 ساله من اوایل دی ماه سال 1400 تصمیم گرفت اعتیاد خود را ترک کند. او برای رسیدن به این تصمیم مدتها با خود جنگیده بود. پدرم از آن دسته معتادانی بود که سال‌های سال اعتیاد خود را انکار می کنند.

این انکار با پنهان کردن مواد مخدر و مصرف مخفیانه سال‌ها تداوم پیدا کرده بود. ما – یعنی اعضای خانواده – هم به روی او نمی‌آوردیم که معتاد است. او هم هیچ تمایلی به ترک شیره که مواد مصرفی‌اش بود نشان نمی داد.

اتفاقاتی در ابتدای سال 1400 افتاد که راه انکار اعتیاد را برای پدرم سد کرد. ماجرا از این قرار بود که او در ماه‌های ابتدایی سال 1400 علائمی از بیماری دمانس و آلزایمر را از خود بروز داد. پیش از آن هم بعضی اوقات فراموشی هایی برایش رخ می داد که ما آن را به حساب پیر شدن می‌گذاشتیم. اما هیچ وقت مواد مخدر مصرفی‌اش – شیره تریاک – را جایی جا نمی گذاشت.

 آغاز ترک شیره با جا گذاشتن مواد در توالت!

وقتی برای اولین بار پدرم کل جیره شیره تریاک مصرفی دو هفته خود را در توالت خانه جا گذاشت و مادرم آن را پیدا کرد مشخص شد، دیگر انکار اعتیاد برای پدر به سادگی قبل نخواهد بود.

من خیلی محترمانه موادش را به دستش دادم و گفتم: داروی شما در توالت جا مانده بود. پدرم واقعا جا خورد! اما فقط 2 روز طول کشید که دوباره موادش را همانجا جا بگذارد!

این بار هم شیره‌اش را به او دادم اما یک موضوع بسیار نگران کننده بود. این که ظرف فقط 2 روز حدود 10 گرم از آن مواد را مصرف کرده بود. این نشان می‌داد که او احتمالا وعده‌ها و مقدار مواد مصرفی‌اش را هم فراموش می‌کند. فراموشی احتمالا به مصرف بیش از حد و شدت گرفتن اعتیاد او منتهی شده بود.

عدم پذیرش بیماری آلزایمر

وقتی برای دومین بار مواد مخدری را که در توالت جا گذاشته بود را به پدرم دادم تقریبا مطمئن بودم که او باید برای ترک شیره اقدام کند. با این که چنین باوری داشتم ولی این موضوع را مطرح نکردم. بلکه به او گفتم باید برای مشکل فراموشی‌اش به پزشک متخصص مراجعه کنیم.

او چیزی در جوابم نگفت. رفتار پدرم نشان می‌داد که نمی تواند بپذیرد که دچار بیماری آلزایمر حتی از نوع خفیف آن شده باشد. ضمنا نمی‌داند در این موقعیت باید چکار کند.

من اما می‌دانستم که باید او را به جایی برسانم که خودش متوجه شود به پله های آخر اعتیاد و مصرف مواد مخدر رسیده و از این جا به بعد با دست نکشیدن از اعتیاد عواقب بسیار سنگینی در انتظارش خواهد بود.

گام بعدی را دو هفته بعد برداشتم … .

این داستان ادامه دارد.

مطالب مفید و جالب درباره بهبودی از اعتیاد را بخوانید:

انتهای مطلب

دیدگاه ها

ARMIN ASADI

تجربه میدانی شما ارزنده و رفتار تا اینجا بسیار حساب شده بوده

R

بسیارعالی

کریمی

دارم به این فکر میکنم برای فردی با این سن و این مدت زمان طولانی اعتیاد چقدر باید سخت باشه، به واسطه کارم میبینم که توی شیراز خیلیا معتاد به تریاک یا شیره هستن با سن و سال بالا و می خوان ترک کنن. اما می ترسن با ترک تریاک یا ترک شیره ، آسیب جسمی شدید ببینن یا حتی بمیرن.

phoenix

ترک شیره و ترک تریاک در سن و سال بالا هم کاملا میسر هست . اغلب ترس هایی که در این زمینه وجود داره ترس های واهی محسوب میشه. میشه تریاک و شیره را در سن و سال بالا بدون آسیب شدید ترک کرد فقط باید برای این کار تصمیم گرفت و روش صحیح ترک رو با مشاوره با افراد با تجربه پیدا کرد.

M.Kaveh

اغلب افرادی که در سن و سال بالا هنوز گرفتار اعتیاد هستید وقتی پای صحبتشان مینشینی یکی از آروزهاشون ترک مواد مخدر و رهایی از اعتیاده ولی این ترس غیر واقعی از صدمات جسمی و روحی و … بعد از قطع مصرف طی سالهای زیاد تبدیل به قسمتی از وجودشون شده ، باور من این است که
در هر سن و سالی با مشاوره و تجربه گرفتن از افراد متخصص در این ضمینه میشه از اعتیاد رهایی پیدا کرد و از شما سپاسگذارم که سعی در انتقال این تجربیات مفید و کاربردی برای افرادی هستید که گرفتار درد اعتیاد میباشند .

سهیل

ترس از ترک اعتیاد و سکته مزخرفه. ترس نداره. من در سن ۶۲ سالگی ترک کردم

ناشناس

منم میخوام بابامو ترک بدم. ۶۵ سالشه. ۴۰ ساله تریاک میکشه. اگه واقعا خطری نداشته باشه ترکش میدم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *