من دقیقا مثل تو قضاوت می کردم با برادم می جنگیدم که مواد میکشید خلاصه هرچی که تو سرتو میگذشت تو سرمنم میگذشت حرفای که تو روز مرگری میزنی منم میزدم یه روز یه بنده خدای گفت تا باکفشهای کس دیگه راه نرفتی کسی رو قضاوت نکن گفتم این چرت پرتا چیه خدا به ادم عقل داده خوبو بد تشخیص بده و از این حرفا با اینکه خیلی مواظب بودم ولی انگار خدا میخواست بهم بفهمونه تو جای برادرت یا کس دیگه بودی میتونستی خلاصه انگار عقلمو خدا گرفته بود قرار بود تجربه معتادا رو تجربه کنم تا بفهمم نبابد قضاوت کرد همه ادما برای خدا عزیزن و فرقی هم نداره معتاد باشی یا پورفسور مثل ی مادر مثل یه پدر چشم باز کردم دیدم کاسه چه کنم تو دستامه الان داداشم با خیایای دیگه ترک کرده ولی من دارم محکومیتمو میگذرونم به جرم قضاوت تا ببینم اندازه برادرم عرضه دارم خودمو نجات بدم یا نه هنوز که نتونستم هرچی سرش اومد سرم اومد تا بفهمم تا با کفش کس دیگه ای راه نرفتم قضاوتش نکنم،، شاید این بدردت بخوره هیچ کس تافته جدا بافته نیست همین ادمو گول میزنه